17ο ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Στο πρώην Στρατόπεδο Παύλου Μελά 4,5,6 ΙΟΥΛΙΟΥ.
Η Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης αναφέρει

Η γιορτή των φτωχών, των μεταναστών, των καταπιεσμένων.
Τα σύνορα δεν είναι ανάμεσα στους λαούς, αλλά ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς.
- Ποτέ ξανά φασισμός! Ποτέ ξανά στρατόπεδα συγκέντρωσης!
- Νομιμοποίηση στους μετανάστες, άσυλο και ανοιχτά σύνορα για τους πρόσφυγες
- Στέγη, τροφή, δουλειά με αξιοπρέπεια, υγεία και εκπαίδευση για όλους
17ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ γιατί...
...ντόπιοι και ξένοι στεκόμαστε ο ένας στο πλευρό του άλλου.Απέναντι σε μία ελληνική κυβέρνηση που θέτει τη διαφορετικότητα υπό καταστολή και απαγόρευση, δίνουμε όλοι μαζί τη μάχη για την υποδοχή και αποδοχής της. Από το κλείσιμο των στρατοπέδων συγκέντρωσης και την διατήρηση του νόμου για την ιθαγένεια μέχρι το δικαίωμα γάμου και οικογένειας στα lgbtqi ζευγάρια και τη διαμόρφωση του δημόσιου χώρου ώστε να είναι προσβάσιμος από όλους, η κυβέρνηση θα μας βρίσκει συνέχεια απέναντί της!
...το αντιφασιστικό κίνημα είναι εδώ! Πώς να επιτρέψουμε να συνεχιστεί η τρομοκρατία από τους φασίστες και τη χρυσή αυγή; Θέλουμε οι γειτονιές και οι πόλεις μας να είναι ανοιχτές σε όλους. Γιατί το πρόβλημα δεν είναι ο μετανάστης, αλλά αυτό που γεννάει τη φτώχεια και την προσφυγιά, ο καπιταλισμός. Η ελληνική κυβέρνηση προσποιείται διώξεις ενάντια στη χρυσή αυγή, ενώ, παράλληλα και προκειμένου να εφαρμόσει κατά γράμμα όσα την προστάζουν, διώκει κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι της κοινωνίας.
Το έχουμε πει και το ξαναλέμε, όσο αυτοί μιλάνε για κέρδη και ζημιές, εμείς θα είμαστε εδώ και θα φωνάζουμε ότι μιλάμε για ανθρώπινες ζωές. Ο Αλέξης, ο Λουκμάν, ο Φύσσας και ο Μπερκίν φωτίζουν το δρόμο της αντίστασης.
Ντόπιο και ξένο κεφάλαιο μέσω της κυβέρνησης, τρόικας και ΔΝΤ προσπαθούν να μας πείσουν ότι εμείς ευθυνόμαστε για την τωρινή οικονομική κατάσταση της χώρας. Η φτώχεια μας όμως δεν μας χωρίζει, αλλά μας ενώνει.
...η κοινωνία οργανώνεται και αντιστέκεται. Γιατί ο πόλεμος αυτός δεν τελείωσε ακόμα. Ο αγώνας των καθηγητών, της ΕΡΤ, καθαριστριών, των σχολικών φυλάκων, του εργοστασίου της Βιο.Με., του σχολείου Αλληλεγγύης “Οδυσσέας”, η αντίσταση στις Σκουριές, οι διεκδικήσεις κατά της κατασκευής του ΣΜΑ Ευκαρπίας και η καταστροφή χημικών όπλων ανοιχτά της Κρήτης συνεχίζονται και δυναμώνουν μέρα με τη μέρα.
...μπορούμε να οργανωθούμε ενάντια στο σύστημα και στην κυβέρνηση και να πάρουμε πίσω όλα όσα μας ανήκουν. Το πρώτο μας όπλο ήταν και θα είναι η αλληλεγγύη. Συμμετέχουμε σε σωματεία εργαζομένων, συλλόγους μεταναστών, συνελεύσεις γειτονιών, κουζίνες αλληλεγγύης και προσπαθούμε να φτιάξουμε δομές στήριξης παντού. Στηρίζουμε τα κοινωνικά ιατρεία αλληλεγγύης και ταυτόχρονα συμμετέχουμε στον αγώνα για δημόσια και δωρεάν υγεία για όλους. Οργανωνόμαστε σε επιτροπές κατοίκων και διεκδικούμε ρεύμα και νερό για κάθε σπίτι. Γιατί τον κόσμο αυτόν τον αλλάζουμε καθημερινά μέσα από τις δράσεις μας.
Για όλα αυτά και γι' άλλα τόσα που μας προβληματίζουν καθημερινά ας τα μοιραστούμε και ας τα συζητήσουμε στο Φεστιβάλ. Γιατί αυτές οι τρεις μέρες του Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ είναι οι δικές μας μέρες, οι μέρες των φτωχών, των μεταναστών, των καταπιεσμένων. Οι μέρες που θα βρεθούμε όλοι και όλες μαζί για να οργανωθούμε και να φωνάξουμε δυνατά ότι μπορούμε να νικήσουμε, αλλά και για να χαρούμε και να γιορτάσουμε τον δικό μας πλούτο. Τον πλούτο της πολυφωνίας μας, τον πλούτο των αγώνων και των

κινημάτων.